Η οστεοπόρωση είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από τη μείωση της πυκνότητας των οστών, με αποτέλεσμα την αυξημένη ευαισθησία σε κατάγματα. Η πάθηση αυτή συχνά δεν έχει εμφανή συμπτώματα στα πρώιμα στάδια, γεγονός που καθιστά τη διάγνωση δύσκολη. Ωστόσο, όταν η οστεοπόρωση προχωρήσει, τα οστά γίνονται πιο αδύναμα και ευθραυστά, καθιστώντας τον οργανισμό πιο επιρρεπή σε τραυματισμούς, ακόμη και με ελαφρά πτώση ή έντονη πίεση. Οι πιο κοινές περιοχές κατά τις οποίες μπορεί να συμβούν κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης είναι η σπονδυλική στήλη, τα ισχία και οι καρποί.

Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη οστεοπόρωσης περιλαμβάνουν την ηλικία, ειδικά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, την κληρονομικότητα, την ανεπάρκεια ασβεστίου και βιταμίνης D, καθώς και τον καθιστικό τρόπο ζωής. Οι κακές διατροφικές συνήθειες, το κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορούν επίσης να επιδεινώσουν την κατάσταση, ενισχύοντας την απώλεια οστικής μάζας.

Η διάγνωση της οστεοπόρωσης γίνεται συνήθως μέσω οστικής πυκνομετρίας, η οποία μετρά την πυκνότητα των οστών και εντοπίζει πιθανά σημάδια οστεοπόρωσης. Αυτή η διαδικασία είναι ανώδυνη και παρέχει ακριβείς πληροφορίες για την κατάσταση των οστών, επιτρέποντας τη λήψη αποφάσεων για την κατάλληλη θεραπεία. Ειδικότερα για τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και τους άνδρες άνω των 70 ετών, συνιστάται η τακτική εξέταση για την παρακολούθηση της οστικής υγείας.

Η θεραπεία της οστεοπόρωσης περιλαμβάνει συνήθως τη χρήση φαρμάκων που στοχεύουν στην ενίσχυση των οστών, όπως τα διφωσφονικά, η καλσιτονίνη και τα αναλόγια της παραθυρεοειδικής ορμόνης. Επιπλέον, συνιστάται η διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής, ο οποίος περιλαμβάνει επαρκή πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D, άσκηση, και αποφυγή παραγόντων που επιδεινώνουν την κατάσταση, όπως το κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπευτική προσέγγιση μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο καταγμάτων και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Οστεοπόρωση

Φόρμα Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος